باتوم سیاست در چرخ معشیت و زندگی روزمره مردم
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۴۸۵۹
فرارو؛ محسن فرجاد؛ این روزها حال کلی جامعه هیچ که خوب نیست، منازعات سیاسی نیز بر سفره مردم و حتی ریزترین حوزههای زندگی شهروندان ایرانی سایه افکنده است. انگار در وضعیت اضطراری قرار داریم که باید همه چیز و هیچ چیز را سیاسی دید، شنید و زیست. نبض سیاست در جامعه ایرانی فعالتر از هر زمان دیگری میتپد، اما انگار رگهای میدان سیاست کشور دچار گرفتگی شده و نیازمند یک آنژیوگرافی سریع و ضروری هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو، کارخانه میهن و محصولاتاش مورد تحریم قرار میگیرند. کارگران و مدیران این شرکت، فیلمِ شفافسازی برای افکار عمومی تولید میکنند تا بگویند که معیشت آنها در معرض تهدید قرار گرفته است. روابط عمومی شرکت بستنی میهن، برای آنکه اثبات کند خودروهایش برای انتقال بازداشتشدگان در اختیار نیروی انتظامی قرار نگرفته، در چندین نوبت، در شبکههای مجازی پستها و عکسهای حمایتی با مضمون حمایت از شعار اصلی این روزها یعنی «زن- زندگی- آزادی» و «مرد-میهن-آبادی» بازگذاری میکند.
فراخوانهای برای تحریم ابراستارتآپهایی همچون «اسنپ» و «دیجی کالا» با تمام متعلقات وابسته به آن صادر میشود. درخواست تحریم برخی از فروشگاههای زنجیرهای همچون «سوِن»، «رفاه» و... در فضای مجازی به شدت در حال انتشار است. گویی این سیاست است که با قدرت و سرعت زیاد، دست بر گردن برخی از کارگزارهای تولیدی و خدماتی کشور گذاشته و به این زودیها قصد عقبنشینی ندارد. فارغ از صحت هر گونه ادعایی، به نظر میرسد منازعات سیاسی این روزهای کشور همچون شبحی ترسناک بر اقتصاد کشور سایه افکنده است.
اگر امروز تنها بحث بر سر «میهن»، «دیجی کالا» و «اسنپ» است؛ تصوری از این که در آینده، دیگر شرکتهای نیز هدف قرار گیرند، وجود دارد. واقعا مشخص نیست که کمپینهای بایکوتِ متولد شده از درون منازعات سیاسی اخیر کشور تا چه اندازه مبنای واقعی دارند، اما قدر مسلم این است که معیشت بخشی بزرگ از شهروندان ایرانی که در این شرکتها و مراکز خدماتی فعال هستند، در کانون تهدید جدی قرار گرفته است. در این میدان، داستان بر سر حقانیت یک طرف نیست، بلکه مساله بیان واقعیتی است تحت عنوان: «قرار گرفتن باتوم سیاست در چرخ زندگی روزمره و معشیت مردم.»
البته فراتر از حوزه اقتصاد، این روزها چوب سیاست لای چرخ حوزههای مختلف دیگری نیز قرار گرفته است. یکی از بارزترین نمودهای این امر را میتوان در حال و روز این روزهای عرصههای ورزشی کشور مشاهده کرد. سوژه شدنهای کنشهای غیرمعمول ورزشکاران ایرانی در میدانها و عرصههای مختلف؛ برای نمونه خوشحالی نکردن بازیکنان لیگ بر فوتبال بعد از گلزنی، شادی نکردن تیم استقلال تهران بعد از قهرمانی در سوپر کاپ، عدم شادی تیمهای فوتبال ساحلی و تیم ملی کشتی فرنگی بعد از قهرمانی و حتی همخوانی نکردن سرود تیم ملی از سوی ورزشکاران رشتههای مختلف، نمودهای عیان ورود منازعات سیاسی به حوزهای است که اساسا باید عاری از سیاستزدگی باشد. حتی فراتر از این موارد این روزها میدان سیاست، حضور تماشاگران در ورزشگاهها و حضور تیم ملی فوتبال ایران در بزرگترین جشنواره فوتبالی جهان، یعنی جام جهانی را به چالشی برای کلیت جامعه بدل کرده است.
حتی پای شبح منازعات سیاسی به سینما، صداوسیما و سلبریتیهای آن نیز کشیده شده است. یک بازیگر با یک کامنت و استوری اینستاگرامی یا حتی انتشار یک عکس، به صدر اخبار میآید، اما نه از بُعد هنری آن، بلکه از حیث سیاسیاش. گویی یک سلبریتی با انتشار یک عکس یا نگارش یک جمله ساده، رادیکالترین کنش سیاسی را انجام داده است. البته داستان ممنوع الخروجی آنها نیز دو چندان، آتش این معرکه را بر افروخته است.
اگر ریزتر بنگریم پای سیاست به ترافیکها، عبورومرورها و حتی بوقزدنهایمان درهنگام رانندگی نیز کشیده شده است. مدرسه رفتنهای بچههایمان نیز سیاسی شده؛ چرا که ترس آن میرود فرزندانمان سیاستباز شوند یا نه، میدان سیاست آنها را به خود درگیر کند. اما تلختر و طنزگونهتر نیز بگوییم، مقدار گوشت لازم برای تهیه یک غذا در آموزشهای آشپزی نیز به میدانی برای منازعه سیاسی تبدیل شدهاند. اگر سرآشپر بگوید، یک کیلو گوشت، چه بلبشویی بر پا میشود.
اگر چکشی و فشرده سخن برانیم، این حوزهها آنقدر گسترش پیدا کردهاند که شمارش آن از دستمان خارج و غیر قابل اشاره موردی است. اما واقعیت انکار ناپذیر این است: «قرار گرفتن باتوم سیاست در چرخ زندگی روزمره و معشیت مردم.» هیچ حوزهای را نمیتوان یافت که درگیر با منازعات سیاسی چند وقت اخیر، یعنی بعد از آغاز ناآرامیهای اخیر نشده باشد؛ بنابراین به جرات میتوان گفت: «حال روز این روزهای کشور خوب نیست و در سکانسی از انسداد سیاسی قرار داریم که هیچ بازیگر برندهای ندارد.» به تعبیری سادهتر، وضعیتی از انسداد در جریان است که در درون آن نه نهادهای رسمی و نه جامعه نمیتوانند گامی رو به جلو بردارند.
اما باید توجه داشت که در جامعه سیاستزده وقتی که هرگونه اعتراض به اغتشاش تعبیر میشود؛ دایره خودیها و حلقه غیر خودیها هر روز در حال گسترش فزآینده است؛ خشونت دو سویه میان نهادهای رسمی و جامعه روندی افزایش دارد؛ بازیگری جدی به عنوان میانجی (واسط) میان حکومت و مردم وجود ندارد؛ جامعه مطالبات فراوان دارد و منفذی برای تحقق آن وجود ندارد؛ صداوسیمای ملی بر ادامه خطاهای استراتژیک خود اصرار دارد و زمانی که امید به بهبود وضعیت موجود به شدت کاهش پیدا کرده است، این که فریاد به جایی دیگر برود، عادیست.
جایی که کمپینهای تحریمی علیه شرکتهای مختلف «راهاندازی»، آغاز تا پایان یک مسابقه ورزشی «سیاسی»، از حضور یک ورزشکار در برابر دوربینها «برداشت سیاسی»، یک سلبریتی «کنشگر سیاسی» و در یک کلام، جایی که همه امور حتی نفشکشیدنهایمان نیز در پیوند زیر ضرب باتوم منازعات سیاسی قرار میگیرد. حال این رسالت و وظیفه نهادهای رسمی است که جامعه را از این وضعیت تعلیقگونه نجات دهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: اعتراضات خیابانی اقتصاد ایران تحریم میهن منازعات سیاسی روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۴۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعامل رسانهها با اندیشکدهها باید تقویت شود/ سیاست پژوهی، نوک پیکان پژوهش است
به گزارش گروه پژوهش خبرگزار یعلم و فناوری آنا، در این نشست که با حضور سجاد زوده مهر (دبیر اجرایی جایزه سیاستگذاری سال) و سجاد هجری (دبیر علمی بخش بینشی و اندیشهای جایزه سیاستگذاری سال) برگزار شد در آن علاوه بر تشریح فعالیتهای این جایزه بر هم اندیشی با رسانهها و استفاده از فضای تخصصی آنها در این حوزه هم تأکید شد.
سجاد هجری دبیر بخش بینشی و اندیشهای جایزه سیاستگذاری سال فعالیتهای جامعه اندیشکدهها و خانه اندیشه ورزان را در راستای سیاستگذاری علمی و جهت دهی غیرمستقیم در حوزه سیاست پژوهی و در امتداد آن فعالیت جامعه اندیشکدهها به عنوان واحد رصد و ارزیابی خانه اندیشه ورزان را شناسایی، برجسته سازی و ارزیابی سیاست پژوهی در سطح ملی عنوان کرد و بیان داشت: امیدواریم با توجه به فعالیت تخصصی که خبرگزاری آنا در حوزه تخصصی پژوهش دارد بتوان همکاریهای خوبی را برای اطلاع رسانی از فعالیتهای جامعه اندیشکدهها و خانه اندیشه ورزان رقم زد. باید گفت که خانه و اندیشکده نقشی واسط میان اندیشگاهها با خیلی از نهادهای دولتی و رسانه را ایفا میکنند و میتوانیم این حلقه ارتباطی را با فضای رسانهای و بویژه رسانه تخصصی خبرگزاری آنا ایجاد کنیم.
* سیاست پژوهی، نوک پیکان پژوهش
وی ادامه داد: سیاست پژوهی، نوک پیکان پژوهش در اندیشکدهها است و این فضا به پژوهشهای اندیشه ورزی سیطره و احاطه دارد. این موضوع میتواند به اندیشه ورزی جهت دهد. اندیشکده است که میتواند مسائل را در جامعه و مردم کشف کند و هویت بخشی کند و به نهاد علم نشان دهد. اندیشکدهها برای سیاست گذاری در این خصوص به یک مبانی نظری نیاز دارند و برای این که بتوان در نهاد اندیشه ورزی راهبرد و سیاست داشته باشیم باید این مبانی در اختیار آنها قرار بگیرد. به همین خاطر نظام اندیشه ورزی در جهت دهی نظام علم خیلی نقش موثری دارد.
* رسانه جایگاه اساسی در اندیشه ورزی دارد
هجری در پاسخ به سوال خبرنگار آنا مبنی بر ارتباط اندیشکدهها با رسانهها، این طور پاسخ داد: رسانه بسیار جایگاه اساسی در اندیشه ورزی دارد. در چرخه سیاستگذاری ما جایگاه رسانه را در اندیشه به طور اخص درک میکنیم. در بحث پژوهشی، اندیشکدهها برای شناخت مشکلاتی که در جامعه وجود دارد ناگزیر به رجوع سمت رسانهها هستند که بازتابی از جامعه ومردمان خودشان هستند. این ارتباط دو سویه چنین در هم تنیده است که حتی رسانهها هم با فرصت جذب و اقناع به کمک سیاست پژوه میآید تا سیاست مدونی که توسط اندیشکدهها تنظیم شده است را برای مردم مشروع کند. با توجه به این مهم هر اندیشکدهای نیازمند این است که با رسانهها ارتباط خیلی خوبی را برقرار کند و از رهگذر این فرصت بتواند به نتایج مطلوبی دست پیدا کند.
اندیشکدههای کشورمان نه تنها نیازمند ایجاد ارتباط خوبی با رسانهها هستند بلکه ضرورت ایجاد و تقویت درک درست نسبت به این موضوع نیز مشهود استوی ادامه داد: اندیشکدههای کشورمان نه تنها نیازمند ایجاد ارتباط خوبی با رسانهها هستند بلکه ضرورت ایجاد و تقویت درک درست نسبت به این موضوع نیز مشهود است. از نظر من در آسیب شناسی اندیشکدهها میتوان به دو موضوع عمده اشاره کرد. یکی اینکه هنوز رسالت اصلی خودشان را که نقد قدرت رسمی است متوجه نشدند و مورد بعدی این که اندیشکدهها با ادبیات اندیشه ورزی ورسانهها هنوز به اندازه کافی آشنا نیستند. اکنون برای این پرسش که رسانهها چه نقشی را در قبال اندیشکدهها ایفا میکنند، جواب موثری در زیست بوم اندیشهورزی کشور نیافته است.
هجری در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که چرا نگاه انتقادی و مطالبه گر در رسانهها نسبت به اندیشکدهها وجود ندارد، این طور پاسخ داد: شاید یکی از دلایل آن را باید در این جستجو کرد که نظام اندیشکدهای ما در حال حاضر و با تمام تلاشهایی که برای آنها صورت گرفته هنوز به بلوغ نرسیده است. در تأسیس برای برخی از اندیشکدههای منطقه باید گفت که از دل رسانهها بیرون آمدند. به عنوان مثال الاهرام در که در پژوهشهای منطقهای جزو رتبههای اول هست از دل رسانهای با همین نام بوجود آمده است و یا اگر در برخی از اندیشکدههای جهان جستجو کنیم میبینیم که رسانه به عنوان ایجاد کننده این اندیشکدهها نقش داشته است.
* تفکیک سطوح خروجی فعالیت اندیشکدهها از مبانی نظری تا عملیات میدانی در دومین جایزه ملی سیاستگذاری
در ادامه سجاد زوده مهر (دبیر اجرایی جایزه ملی سیاستگذاری و مدیر محتوای جامعه اندیشکده ها) به ارائه توضیحی در خصوص فعالیتهای این مجموعه پرداخت و گفت: جامعه اندیشکدهها به عنوان واحد رصد و ارزیابی خانه اندیشه ورزان از سال ۱۳۹۶ و با رسالت شبکهسازی بین اندیشکدهها و ایجاد یک نظام رصد و ارزیابی فعالیتهای اندیشکدهای، فعالیت خود را آغاز کرد. به همین منظور این مجموعه خدماتی را به اندیشکدهها و مراکز سیاستپژوهی ارائه میکند.
در گام نخست، تخصصیترین سایت معرفی پژوهشها و اقدامات اندیشکدههای کشور راه اندازی شد. یکی از دلایل تصمیم گیری نسبت به راه اندازی سایت را میتوان به مشهود بودن ضغف رسانهای و اطلاع رسانی اندیشکدهها عنوان کرد.
همچنین جامعه اندیشکدهها خدمات دیگری از جمله فصلنامه، سالنامه، مجموعهای از نشستها همچون «گفتاک»، «اندیشگو» و برنامه رادیویی «با اندیشهورزان» و... را به زیستبوم اندیشه ورزی کشور ارائه کرده است. یکی دیگر از مهمترین خدمات واحد ارزیابی خانه اندیشه ورزان برگزاری «جایزه ملی سیاستگذاری» است که به صورت دوسالانه برگزار میشود.
* اولین دوره جایزه ملی سیاستگذاری
وی ادامه داد: دوره پایلوت این جایزه را سال ۱۳۹۸ با عنوان جایزه «اندیشهورزی و سیاستسازی» برگزار کردیم که ۵۰ پروژه و از ۱۶ اندیشکده به آن ارسال شد. در این جایزه از ۵ پروژه برتر تقدیر شد که میتوان به «طراحی الگو و پیگیری اصلاح قانون صدور چک» اشاره کرد.
آثار دریافتشده ۳ مرحله ارزیابی را پشت سر میگذارند که اولین مرحله آن به صورت آفلاین وتوسط اعضای شورای علمی جامعه اندیشکدهها انجام میشوددر سال ۱۴۰۰ که اولین دوره رسمی این جایزه را با عنوان «جایزه ملی سیاستگذاری» برگزار کردیم و در آن سال بیش از ۲۵۰ پروژه از ۵۲ اندیشکده با یکدیگر رقابت کردند که عدد قابل قبولی بود. ایده اصلی آن جایزه، رقابت پروژههای اندیشکدهای فارغ از حوزه فعالیت و یا سطح اثرگذاری بود.
وی ادامه داد: آثار دریافتشده ۳ مرحله ارزیابی را پشت سر میگذارند که اولین مرحله آن به صورت آفلاین وتوسط اعضای شورای علمی جامعه اندیشکدهها انجام میشود. در مرحله بعد، پروژههای برتر به صورت حضوری به داوران پتلهای موضوعی ارائه میشود و برترینهای هر پنل در مرحله پایانی در حضور داوران رتبه بالا از نظر علمی و اجرایی پروژهها به منصه بررسی و ارزیابی قرار داده میشوند. برترین پروژه دوره نخست جایزه ملی سیاستگذاری از اندیشکده دیاران با «برزخ بی هویتی در سرزمین مادری» شناخته شد. این پروژه که موضوع آن در خصوص اعطای شناسنامه به فرزندانی بود که از مادری ایرانی و پدری غیر ایرانی متولد شدند و به مرحله اجرا هم رسید، اما بنا به دلایلی این موضوع فعلا متوقف شده است. ۱۵ پروژه شایسته تقدیر نیز در آن جایزه شناسایی شد که از جمله آن میتوان به پروژه «آیندهپژوهی بافت پیرامون حرم مطهر رضوی» از پژوهشکده نوین شهر معنوی ثامن اشاره کرد که به فعالیتی عظیم و مواجهه به ذینفعان بسیار، منجر به جلوگیری از تخریب این بافت تاریخی شد. پروژه شایسته تقدیر دیگر «ارائه مدل ساماندهی و جمع آوری گازهای همراه با نفت» از موسسه مطالعات انرژی سبحان بود که در اجرا ره آورد خوبی داشت.
* دومین دوره جایزه سیاستگذاری/ پژوهشگران برتر از امتیاز نخبگی بهرهمند میشوند
زوده مهر به برگزاری دومین دوره جایزه سیاستگذاری در ۱۴۰۲ اشاره کرد و گفت: بعد از برگزاری دورههای گذشته و استقبالی که از آن شد در این دوره شاهد ارسال ۵۰۷ پروژه و از ۱۰۷ اندیشکده بودیم. در بررسی اولیه ۴۵۵ پروژه شرایط لازم برای حضور در جایزه را داشتند ومابقی بیشتر مقالات علمی بودند که از مرحله ارزیابی کنار گذاشته میشدند. در این دوره تصمیم گرفتیم سطوح فعالیت اندیشکدهها به سطوح بینشی و اندیشه ای، استراتژیک و راهبردی، عملیاتی و اجرایی و تولید و توسعه محصول تفکیک کنیم. به این ترتیب ۶۵ پروژه در بخش بینشی و اندیشه ای، ۲۷۸ پروژه در بخش استراتژیک و راهبردی، ۱۵۰ پروژه در بخش عملیاتی و اجرایی و ۱۵ پروژه در بخش تولید و توسعه محصول ارسال شدند. بعد از ارزیابیها در دو مرحله توسط اعضای شورای علمی جامعه اندیشکدهها وارائه پروژهها در پنلهای موضوعی، به ترتیب در بخش بینشی اندیشهای ۴ پروژه، در بخش استراتژیک و راهبردی ۲۰ پروژه، در بخش عملیاتی اجرایی ۱۳ پروژه و در بخش تولید و توسعه محصول ۵ پروژه به مرحله نهایی صعود کردند که در صدد هستیم تا مرحله نهایی را تا پایان اردیبهشت ماه برگزار کنیم.
یکی از مهمترین شروطی که برای ثبت این موسسات در جامعه اندیشکدهها داریم استقلال فکری و عملی آنها استزوده مهر در پاسخ به این سوال که چه نهادهایی در برگزاری این رویداد در کنارتان بودند خاطر نشان کرد: از نهادهایی که در دومین جایزه ملی سیاستگذاری همراه بودند میتوان به بنیاد ملی نخبگان اشاره کرد. طبق قولهایی که دادند قرار شد تا مدیران پروژههای برتر از امتیاز نخبگی بهرهمند شوند و یا طرحهایی که به دلیل مسایل مالی به مرحله اجرا نرسیدند بنیاد به عنوان بازوی اجرایی کنارسیاست پژوهان باشد. حتی یکی از اپلیکیشنهای حمل و نقل هم نسبت به حضور شرکت کنندگان مرحله دوم جایزه، مساعدتهایی فراهم کرد.
همچنین وی در پاسخ به این سوال که نسبت بین ارگانها و مراکز پژوهشی آنها به چه صورت است و چه شروطی برای حضور آنها در جامعه اندیشکدهها وجود دارد بیان کرد: یکی از مهمترین شروطی که برای ثبت این موسسات در جامعه اندیشکدهها داریم استقلال فکری و عملی انها است. به عنوان مثال مرکز پژوهشهای مجلس با وجود این که ریاست آن توسط رییس مجلس انتخاب میشود، اما به صورت مستقل عمل میکند و این استقلال فکری در خروجیها نمود دارد به طوریکه و حتی نسبت به طرحها و لوایح مجلس هم پژوهشگران آنها میتوانند در مقام منتقد ظاهر شوند و نمایندگان را نسبت به تصمیم درست آگاه کنند. اما پژوهشگاههایی ذیل برخی نهادها هستند که پژوهشگران آنها با نگاه غیر انتقادی و تایید گرایانه نسبت به تصمیمهای نهاد بالا دستی خود اقدام به تحلیل میکنند که همکاری با این مجموعهها در ماموریتهای جامعه اندیشکدهها تعریف نشده است. گرچه ما با اندیشه ورزان مستقل هم ارتباط داریم که قید «عضویت در اندیشکدههای دولتی و غیر دولتی» درباره آنها الزامی نیست.
انتهای پیام/